Για ποια πρόκειται;

Η Άρτεμις Ματαφιά εξομολογήθηκε πώς από πολιτικός μηχανικός έγινε τραγουδίστρια.

Σε γνωρίσαμε μέσα από τη θεατρική παράσταση «Γοργόνες και    μάγκες» όπου ερμήνευες τα τραγούδια της Μαρινέλλας, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που λένε ότι η φωνή σου είναι πολύ κοντά με αυτή της μεγάλης ερμηνεύτριας.

Είμαι μια τραγουδίστρια περίπου 20 χρόνων,  ξεκίνησα να τραγουδάω στα φοιτητικά μου χρόνια στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδαζα πολιτικός μηχανικός τότε. Έμπλεξα με κάποια σχήματα στην πόλη της Θεσσαλονίκης και τραγούδησα πολλά ρεμπέτικα.

Τελείωσες  τις  σπουδές σου, πήρες το πτυχίο σου;

Βέβαια και τις τελείωσα. Είμαι διπλωματούχος πολιτικός μηχανικός. Δεν πήρα το πτυχίο για να το εξασκήσω ωδ επάγγελμα. Ήταν κρίμα να μην το πάρω. Σπούδασα γιατί ήμουν καλή μαθήτρια και δεν είχα αντιληφθεί ότι θα κάνω μια καλλιτεχνική δουλειά.. Ανεβαίνοντας στη Θεσσαλονίκη να σπουδάσω, έκανα πάρα πολλά άλλα πράγματα, τα οποία δεν είχαν σχέση με το Πολυτεχνείο, παράλληλα όμως πήρα το δίπλωμα.

Έκανες σπουδές επάνω στη μουσική και στο τραγούδι;

Οι σπουδές πάνω στη μουσική έγιναν λίγο αργότερα. Ξεκίνησα να σπουδάζω και παράλληλα να τραγουδάω σε διάφορα μαγαζιά. Ξεκίνησα τις μουσικές σπουδές αφού πήρα το δίπλωμα του πολιτικού μηχανικού. Τραγουδούσα για το χαρτζιλίκι, το οποίο τότε ήταν πολλά λεφτά. Έμενα σε φοιτητική εστία και έβγαζα τόσο πολλά λεφτά ως τραγουδίστρια, που δεν ήξερα τι να τα κάνω.

Τι νυχτοκάματο έπαιρνες;

Τότε, δούλευα 6 ημέρες την εβδομάδα  και  έπαιρνα γύρω  στα  150 ευρώ τη βραδιά. Ήμουν πάμπλουτη, ήμουν, νομίζω, η πιο πλούσια από εκεί μέσα, η πιο πλούσια φοιτήτρια. (Γέλια.) Ζούσα στην εστία και δεν ήξερα τι να τα κάνω τα    χρήματα, πραγματικά. Αφού τελείωσαν τα χρόνια των σπουδών, εκτός από το τραγούδι, μετά ασχολήθηκα και με το χορό, πήγαινα σε θεατρικές ομάδες στη Θεσσαλονίκη…  Μόνο με το Πολυτεχνείο δεν είχα ασχοληθεί, 7 απλώς κάποια στιγμή στρώθηκα και διάβασα για να πάρω το πτυχίο μου, είπα: «Κρίμα είναι να μην το πάρω». Έκανα κάποια ταξιδάκια, όπου τραγουδούσα, και κάποια στιγμή  εγκαταστάθηκα στην Αθήνα. Εδώ ξεκίνησα σπουδές μουσικής, πήγα στο Εθνικό Ωδείο. Όλο αυτό έγινε γιατί ήθελα να με σέβονται ως τραγουδίστρια, ήθελα να είμαι και μουσικός. Έμαθα μουσική για να μπορώ να συνεργαστώ πιο καλά με τους μουσικούς κι αυτό με βοήθησε πάρα πολύ στη φωνή μου. Κανείς δεν μαθαίνει να τραγουδά, αλλά να ελέγχει το τι κάνει σε πολλές συνθήκες δύσκολες και εύκολες. Αν δεν μπορείς να τραγουδήσεις, δεν μαθαίνεις να τραγουδάς, απλώς κάποια στιγμή, με τη μελέτη, το εξελίσσεις. Το μεγαλύτερο σχολείο για μένα, υπήρξαν τα μαγαζιά, όλα αυτά τα χρόνια που τραγουδάω, όπως και οι μουσικοί, στους οποίους χρωστάω τεράστια ευγνωμοσύνη.

Πηγή: Λοιπόν